عطرهای عمیق، تیره، خاکی و موجود در بسیاری از عطرهای Ambrée، نعناع هندی هنوز هم هاله ای هیپی-دیپی دارد. (این عطر را «رایحه دهه 60» می نامند، زیرا اسانس را اغلب روی پوست جوانان موسیقی دوست، مهمانی دوست است )

بنابراین همیشه ذهن ما را به خود مشغول کرده است که نعناع هندی این است
چوب یا ریشه : در واقع عضوی با برگ سبز و گل‌های ارغوانی از خانواده نعناع به نام پاتچولی Pogostemon.به طور شگفت انگیزی، از آن برگ های شکننده  است

بوی شرین ، تند ، دودی و سدر می آید که آنقدر قوی است که باید با احتیاط از آن استفاده کرد: گیاه پاتچولی قوی ترین اسانس گیاهی است
اما عطرسازان بدون نعناع هندی نخواهند بود، زیرا غنای آن به عطرها می دهد – و نه فقط آن آمبره های پر سر و صدا: پاتچولی راه خود را به بسیاری از عطرهای شیپر و پودری باز می کند و به طور عجیبی در کنار اسطوخودوس، چوب صندل، لابدانوم و ترنج، میخک، کلری می چرخد.
مریم گلی و همچنین وتیور. (اگر چشمانتان را ببندید کمی شبیه خس خس است.) در کنار گل رز.استفاده می شود، امتداد می یابد

.و شیرینی گل رز را برطرف می کند

این نام، به سادگی، از کلمات قدیمی تامیل patchai (“سبز”) و ellai (“برگ”) گرفته شده است.

این گیاه از هند، مالزی و اندونزی سرچشمه گرفت و از طریق مسیر ابریشم عجیب و غریب به خاورمیانه راه یافت.

پاتچولی یک دافع حشرات فوق العاده است که در برابر مگس ها و سایر حشرات موثر است.

شال‌های پیزلی به‌طور سنتی با برگ‌های پاتچولی در حال حمل و نقل لایه‌بندی می‌شدند. زنان فرانسوی در قرن نوزدهم خود را در این شال‌های عطری نعناع هندی در برابر سرما می‌پوشانند .

مدی که توسط امپراطور Eugenie شروع شد – و نعناع هندی به عنوان یک ماده عطری مطلوب شد.

کیفیت روغن می تواند بسیار متفاوت باشد.

بهترین مواد از سه یا چهار جفت برگ بالایی به دست می آیند، جایی که بیشترین غلظت روغن معطر در آن یافت می شود.
پس از برش، مرتباً چرخانده می شوند تا از خراب شدن خیلی سریع جلوگیری شود.

سپس برگها را کنده و در سبدهای بافته شده قرار می دهند، جایی که فرآیند تخمیر انجام می شود که عطر بی نظیری را آزاد می کند.

سپس برگها یا با CO2 استخراج می شوند یا با بخار تقطیر می شوند.
این یک کار بسیار ماهر است و تنها چند کارخانه تقطیر پاتچولی با کیفیت کافی برای خشنود کردن یک “دماغ” یا خالق VIP تولید می کنند.

در عین حال، یک قطره پاتچولی می تواند ماه ها باقی بماند.

برای بسیاری از مردم امروز، هنوز هم یک عنصر دوست داشتنی یا متنفر است که تعصبات زیادی را برمی انگیزد. اما اتفاقاً آن را می‌پرستیم